Дали паузите помеѓу сериите ни се толку важни?

Паузите помеѓу сетови во еден тренинг зависат од методот што го практикуваме. Кога се применува методот на повторливи сетови, најчест во бодибилдингот и рекреацијата, паузите помеѓу сетовите траат од 45 секунди до 1 минута, ако после таа вежба продолжиме да вежбаме за друга мускулна група.
Ако правиме вежба за иста мускулна група, тогаш паузите траат 1,5 – 3 минути. Паузата помеѓу вежбите за различни мускулни групи (последни вежби за грб и први вежби за трицепс) не треба да биде подолга од 1-2 минути.
Со методот на максимален стрес, паузата помеѓу сетови е 2-3,5 минути, а по серијата со најголеми тежини, паузите се до 5 минути. Ако продолжите со вежби за иста мускулна група, паузите се 3-4 минути.
Постојат системи за тренинг во кои паузите се минимизирани, доволно за да се промени тежината или местото на вежбање (нужно помалку од 30 секунди). На овој начин можеме да врземе две вежби без пауза – овие серии се нарекуваат супер -серии. Ако врзуваме 4-6 вежби, тогаш овие серии се нарекуваат гига-серии.
Супер серии обично се изведуваат за мускулите на антагонистички групи (бицепс-трицепс, гради-грб). Овој метод го забрзува закрепнувањето на антагонистичките мускули. Супер-серијата, исто така, може да се користи за иста група на мускули, особено ако сакаме да ја зголемиме мускулната маса или да работиме на физичка способност што ја нарекуваме силна издржливост.

Супер серијата треба да се користи за вежби на помали мускулни групи, и гига-серии за вежби за поголеми мускулни групи.
Паузите помеѓу вежбите и сериите можат да бидат активни или пасивни. Пасивната пауза вклучува седење или лежење на грб со опуштени или кренати нозе или висење на вратило (ослободување на грбот).
Активниот одмор вклучува најчести вежби за одење или истегнување. Неопходно е да ги истегнете мускулите што претходно беа активни. Активниот одмор овозможува побрзо закрепнување и премин од одмор на работа.
Заморот може да се дефинира како привремена попреченост за работа на мускул или на целото тело предизвикана од оптоварување (претходна активност). Постојат неколку видови на замор: ментален, сетилен, емоционален и физички. Заморот е комплексна комбинација од сите овие типови, од кои едната е доминантна.
Заморот има две фази на почетокот. Првата фаза се нарекува компензирана, во која човекот, благодарение на зголемениот стрес, успева да ја заврши работата со ист интензитет. Втората фаза се нарекува декомпензирана кога дури и при максимален стрес човек не може да одржува работа со ист интензитет.
Во рекреација и спорт, односот помеѓу работата и одморот (паузи) е многу важен за постигнување успех!